Biblioteka Archiclubu zawiera zmodyfikowane znaczniki okien, drzwi i świetlików z możliwością sterowania całym projektem z jednego miejsca (ORM).
Korzystając ze znaczników z biblioteki Archiclubu możesz:

• sterować wszystkimi znacznikami z poziomu Opcji reprezentacji modelu,
• wykluczyć dowolną ilość znaczników i dowolną ilość parametrów i sterować nimi ręcznie,
• możesz uzależnić ich zawartość oraz wygląd np. od skali lub fazy projektu zapisując własne schematy ORM,
• ukryć znacznik na rzucie z zachowaniem jego parametrów,
• pokazać dodatkowo wzniesienie parapetu od punktu 0 projektu,
• zastąpić większą ilość parametrów dla styli w 2D.

Aby skorzystać ze znaczników musisz:

• w oknie Ustawień wybranych Drzwi skierować się do panelu Znacznik wymiarowania (1) i z listy dostępnych wybrać znacznik o nazwie MVO Marker D (2),
• w panelu Geometria znacznika ustawić wybrane parametry (3),
• wybrać parametry do ustawiania globalnego (w ORM) korzystając z opcji zaznaczenia (4),
• uruchomić okno Opcji reprezentacji modelu i edytować według potrzeb zestaw parametrów w zakładce Ustawienia znaczników otworów (5).

Metryka WSC Strefa jest rozbudowanym obiektem znanym z dodatku Top Stamp. Została powiązana z Opcjami reprezentacji modelu dzięki czemu jej wyglądem oraz zawartością można sterować globalnie z jednego miejsca w programie.

Unikalne opcje dostępne dla strefy to:

• powiązanie z Opcjami reprezentacji modelu,
• możliwość wyświetlenia układu (m.in. w popularny krzyż),
• opcja wstawienia graficznego znacznika, dzięki temu metryką można przenieść poza pomieszczenie i wskazać źródłową strefę.

Aby użyć metryki WSC Strefa należy:

• uruchomić okno Kategorie stref z menu Opcje/Atrybuty elementów,
• wybrać odpowiednią Kategorię strefy, dla której chcemy przyporządkować metrykę (1),
• w pozycji Metryczka strefy (2) z listy wybrać WSC Strefa (3),
• w projekcie wstawić strefę wybierając odpowiedni kategorię.

Metryka posiada możliwość wyświetlenia wskaźnika, który posiada modyfikowalne punkty aktywne.

Biblioteka Archiclubu zawiera kilkaset definicji z popularnej wśród projektantów palety RAL, przygotowane zostały w postaci jednego pliku BibliotekaArchiclub_RAL_CLASSIC_V1.lcf. Plik należy dodać do aktywnych bibliotek projektu poprzez Menedżera bibliotek. Definicje te ładowane są do projektu jako Wykończenia, z uwagi na spory zakres palety i wagę plików należy importować do projektu wybrane Wykończenia.
Aby zaimportować do projektu wybraną definicję RAL musisz:

• otworzyć okno Rodzaje wykończenia z meny Opcje/Atrybuty elementów,
• niezależnie od wybranego silnika renderingu kliknąć w przycisk Utwórz (1),
• wybrać polecenie Nowe z katalogu (2),
• z wyświetlonego okna wybrać folder Biblioteki zewnętrzne/RAL_Classic.lcf (3),
• i w wybranym podfolderze kliknąć poniżej w podgląd z zapisanym kodem RAL (4),
• kliknąć w przycisk OK (5) co spowoduje przeniesienie definicji z palety RAL do Wykończeń Archicada, od tego momentu definicja będzie dostępna na wszystkich listach atrybutów programu (6).

Biblioteka Archiclubu zawiera ponad tysiąc definicji z popularnej wśród projektantów palety NCS, przygotowane zostały w postaci jednego pliku BibliotekaArchiclub_NCS1950_V1.lcf. Plik należy dodać do aktywnych bibliotek projektu poprzez Menedżera bibliotek. Definicje te ładowane są do projektu jako Wykończenia, z uwagi na spory zakres palety i wagę plików należy importować do projektu wybrane Wykończenia.
Aby zaimportować do projektu wybraną definicję NCS musisz:

• otworzyć okno Rodzaje wykończenia z meny Opcje/Atrybuty elementów,
• niezależnie od wybranego silnika renderingu kliknąć w przycisk Utwórz (1),
• wybrać polecenie Nowe z katalogu (2),
• z wyświetlonego okna wybrać folder Biblioteki zewnętrzne/NCS1950.lcf (3),
• i w wybranym podfolderze kliknąć poniżej w podgląd z zapisanym kodem NCS (4),
• kliknąć w przycisk OK (5) co spowoduje przeniesienie definicji z palety NCS do Wykończeń Archicada, od tego momentu definicja będzie dostępna na wszystkich listach atrybutów programu (6).

Strefy, które używają metryki WSC Strefa mogą być sterowane globalnie za pomocą ustawień w Opcjach reprezentacji modelu. Dzięki temu możemy:

• Definiować grafikę wszystkich stref w projekcie w jednym miejscu.
• Ustalać zawartość metryk dla całego projektu.
• Dzięki zapisanym schematom ORM wyświetlać metryki w różny sposób dla różnych etapów projektu lub jego opracowań. Przykładowo, dla skali 1:50 metryka będzie wyświetlała więcej informacji a jej czcionki i rozmiar będą większe niż dla skali 1:100.

Aby skorzystać z opcji dostępnych w ORM musisz:

• W pierwszej zakładce metryki strefy zaklikać wyświetlane opcje (1) dotyczące sterowania obiektem.
• W Opcjach reprezentacji kliknąć strzałeczkę skierowaną w dół (2) i przystąpić do edycji ustawień (3).

Zwróć uwagę, że ustawienia metryki rozłożone są na wielu zakładkach, aby przyśpieszyć ich wybieranie możesz skorzystać z listy rozwijanej (4).

Narzędzie Etykieta — Etykieta warstw linie

Dzięki obiektowi Etykieta warstw linie możesz w zaawansowany sposób opisać strukturę warstwową elementu użytego w projekcie.

Jeśli chcesz skorzystać z obiektu:

• dwukrotnie kliknij w palecie Narzędzi w narzędzie Etykieta,
• w wyświetlonym oknie Ustawień wybierz z podglądów obiekt o nazwie WSC Etykieta Warstw Linie,
• poza standardowymi ustawieniami dla etykiet pojawi się nowy panel o nazwie Ustawienia Symbolu Etykiety,
• panel zawiera wiele parametrów ustawień i jest uzupełnieniem (nie zastąpieniem) ustawień z pozostałych paneli,
• dokonane ustawienia parametrów zatwierdź przyciskiem OK,
• kliknij etykietą w opisywany element (np. ścianę, strop, dach),
• pamiętaj aby korzystać z ustawienia Powiązana etykieta z panelu Geometria z palety Info.

Archicad posiada w swojej domyślnej bibliotece etykietę do opisu warstw posiada ona jednak mniejszy zestaw możliwości.

Najważniejsze dodatkowe możliwości Etykiety warstw linie to:

• możliwość przeliczenia i wyświetlenia współczynnika U dla całego elementu,
• pokazanie wartości lambda dla warstwy,
• wyświetlanie warstw o zerowej grubości wykonanych liniami symbolicznymi,
• pokazywanie podglądu opisywanej struktury warstwowej,
• zawijanie długich opisów w kolejne wiersze,
• definiowanie widoczności linii ramek.